Sevanavank Manastırı, Ermenistan'daki Sevan Gölü üzerinde kayalık bir yarımadada yer alan, Orta Çağ Ermeni mimarisinin muhteşem bir örneğidir. Başlangıçta, yarımada bir adaydı ve kıyıdan berrak, balık açısından zengin sularla ayrılmıştı. Keşişler 8. yüzyılın sonlarında buraya gelerek mütevazı bir şapel ve hücreler inşa ettiler. Uygun konumu sayesinde manastır zamanla genişledi; duvarlar, gözetleme kuleleri, kiliseler ve diğer yapılar eklendi.
Bugün, 9. yüzyıldan kalma manastırdan yalnızca iki tapınak kalmıştır - Surb Arakelots ve Surb Astvatsatsin - birçok khachkar arasında durmaktadır. Siyah tüf ile inşa edilen bu haç biçimindeki kiliseler, karmaşık taş işçiliği sergilemekte ve kendine özgü tamburlar, saçaklar ve kemerleri ile tanınmaktadır. Ana kilisenin içinde, Moğol özelliklerine sahip İsa'nın yer aldığı benzersiz bir khachkar, 12. ve 13. yüzyılların sanatsal stillerini sergilemektedir.
Tarih boyunca, Sevanavank Manastırı Arap orduları, Timur'un güçleri ve diğerlerinin saldırılarına karşı dayanmıştır. Son keşişin 1930'da ayrılmasının ardından manastır varlığını yitirmiştir. Şimdi, Sevan'ın siyah tapınakları, antik gölün üzerinde bekçi gibi durarak çevresindeki dağlar ve suların muhteşem manzaralarını sunmaktadır.
Sevanavank Manastırı'nın tarihi, Mashtots Eghvardetsi ve Prenses Mariam'ı içeren efsanelerle doludur. 874 yılında, Mariam, Mashtots'un 12 havarinin kendisine adlarına bir kilise inşa etmesi için talimat verdiği vizyonundan ilham alarak manastırı kurmuştur. Bugün, Sevanavank popüler bir turistik destinasyon ve Ermenistan'daki önemli bir tarihi ve kültürel alan olarak öne çıkmaktadır.
