Adjara'nın yeşil arazilerinde, Kintrishi Milli Parkı sınırları içinde yer alan Tbikeli Gölü, sadece benzersiz kalp şekliyle değil, aynı zamanda 2222 metre yüksekliğindeki Nabadziri Dağı'nın kuzeydoğu yamaçlarındaki konumuyla da dikkat çekiyor. Göl, 8 ile 10 metre derinlikleri arasında uzanarak, kar erimeleri, yer altı suyu ve atmosferik yağışların birleşimiyle besleniyor; bu doğal senfoni, onun sürekli varlığını sağlıyor. Kış mevsiminde göl, kar ve buz örtüsüyle kaplanarak kristal bir manzaraya dönüşüyor.
Biyolojik çeşitliliğine dalacak olursak, göl, Kafkas Tritonu için bir sığınak niteliğinde; bu tür, kırmızı listede yer alarak nesli tehlikede olduğunu gösteriyor. Gölün tuhaf şekli, coğrafi kimliğini aşarak, fotoğraflarda paylaşılan bir sembol haline geldi—sosyal medya platformlarında gönderilen dijital bir ‘kalp’, onun eşsiz cazibesinin ve güzelliğini görenlerin duyduğu sevginin bir kanıtı.
Tbikeli Gölü'ne yapılan yolculuk, kendisi bir macera; ister at sırtında bir yolculuk yapmayı, ister Khinotsminda'dan başlayan 14 kilometrelik patikayı yürümeyi tercih edin, varış noktası sadece manzaralarla değil, aynı zamanda yerel efsanelerle dolu. Hikayeler, bir zamanlar otlayan buzağalara tehdit oluşturan garip bir yaratığı anlatıyor; bu yaratığın varlığı, her gün bir kargaşaya neden oluyordu ta ki dikkatli bir çoban bir plan geliştirdi. Buzağaları, boynuzlarına keskin nesneler takarak silahlandırarak, yaratığın saltanatı sona erdi ve bir daha geri dönmedi. Ancak korku devam etti ve yerel halk gölü boşaltmaya çalıştı. Yağmur, bu çabaları sürekli olarak engelledi ve bu durum, ilahi bir müdahale olarak yorumlandı; bu da onların planlarını sonlandırmalarına neden oldu.
Bugün, göl, boşaltılmamış ve huzurlu bir şekilde duruyor; kalp şekli, fotoğrafçılar ve doğa tutkunları için bir mıknatıs haline gelmiş durumda; suları, efsanelerdeki canavarlara değil, küçük, zararsız ama nesli tehlikede olan Kafkas semenderine ev sahipliği yapıyor.
