Iprari Başmelekler Kilisesi, yerel olarak Tarngzel olarak bilinen, Gürcistan'ın Samegrelo-Zemo Svaneti bölgesindeki Mestia Belediyesi'nde bulunan Iprari köyünde yer alan mimari ve kültürel bir mücevherdir. 11. yüzyıla tarihlenen bu kilise, Svaneti'nin yüksek bölgesinin zengin kültürel mirasının bir parçasıdır.
Görünüşte sade dış cephesine rağmen, kilise ince işlenmiş taş karolarla inşa edilmiştir ve 4.75 x 2.6 metre boyutlarında bir salon düzenine sahiptir. İç mekan, içeriği aydınlatan iki pencere ve salonu üç kemerli bir ikonostasis ile ayıran bir taş altar barındırmaktadır. Kiliselerin mimari terminolojisinde "ikonostasis" terimi, nave ile kutsal alanı ayıran ikonlar ve dini resimlerden oluşan bir duvarı ifade eder.
Iprari Kilisesi'nin dış ve iç duvarları, 11. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar olan fresk parçaları taşımaktadır ve Gürcistan'ın Orta Çağ anıtsal sanatına bir bakış sunmaktadır. Bu duvar resimleri, güney cephesindeki yedi figürden oluşan Deisis kompozisyonu da dahil olmak üzere, 1096 yılında kraliyet sanatçısı Tevdore tarafından ustaca boyanmıştır. Freskler, iç mekanın mimari konturlarını takip eder ve Hristiyan ikonografisinden çeşitli sahneleri ve figürleri iki kat halinde tasvir eder.
Kilisenin izole konumu nedeniyle, yüzyıllar boyunca çeşitli Hristiyan sanat eserleri için güvenli bir depolama alanı olmuştur. Gürcü akademisyen Ekvtime Taqaishvili'nin 1910 turu sırasında bildirdiği birçok tarihi eser dikkate değerdir. Bunlar arasında, Gürcistan Kralı VII. David'in muhtemel kurucusu olarak gösterildiği kaybolmuş 13. yüzyıla ait Meryem ve Çocuk triptiği bulunmaktadır.
Gürcistan'ın Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültürel Anıtlar listesine kaydedilen Iprari Başmelekler Kilisesi, Svaneti'nin sanatsal ve dini tarihine bir tanıklık olarak durmaktadır. Sade mimari tarzı, içindeki kültürel hazinelerin zenginliğini gizlemektedir.
