Şio-Mgvime Manastırı, Gürcistan'ın kadim tarihinin örtüsü altında, On Üç Suriyeli Baba'dan biri olan keşiş Şio'nun adını taşımaktadır. 6. yüzyılda, Şio, Mtskheta'daki bir kilisenin yakınındaki izole bir mağarada huzur bulmuş ve manastırın kuruluşunu işaret etmiştir. Gürcüce'de "mağara" veya "grotto" anlamına gelen Mgvime, manastırın adının ve ermiş kurucusunun kökenlerine dair bir ipucu sunmaktadır. Bugün, hem hacılar hem de turistler, Şio'nun görünür mezarına saygılarını sunabilir ve manastırın antik duvarlarında gömülü tarihi gözlemleyebilirler.
Mtkvari Nehri'nin sol kıyısında yer alan Şio-Mgvime Manastırı, yemyeşil ormanlık bir çevrede huzurlu bir konumda bulunmaktadır. Mtskheta kasabasının ana meydanından erişilebilen bu yolculuk, dar bir kireçtaşı kanyonundan geçmektedir. Gürcistan'ın başkenti Tiflis'in merkezinden sadece 35 kilometre uzaklıkta olup, ülkenin köklü ve erişilebilir dini tarihine bir kanıt teşkil etmektedir.
Manastır kompleksinin mimari ihtişamı, Gürcistan'ın geçmişindeki farklı dönemleri yansıtan çeşitli dönemleri kapsamaktadır. 560-580 dönemine tarihlenen Vaftizci Yahya Manastırı, en eski yapıdır. Sekizgen kubbesi ve basit haç biçimindeki tasarımıyla geçmişin anlamlı bir sembolü olarak hizmet etmektedir. 12. yüzyılda inşa edilen ve 1678'de restore edilen Üst Kilise Theotokos, bir işgal sonrasında kubbeli bir kiliseden bazilikaya geçişin ilginç bir örneğini sergilemektedir. Bu değişim, manastırın tarihi zorluklar karşısındaki direncini simgeler.
Kompleks içindeki diğer ilginç yapılar arasında Şio'nun Mağarası, Yemekhane ve 12. yüzyıla ait bir şapel bulunmaktadır. Ortaçağ freskleriyle süslenmiş bu şapel, yakınlardaki bir tepeye yerleşmiş olup, manastırın tarihi ve kültürel öneminin resmedilmiş bir hatırlatıcısı olarak durmaktadır.
Manastırın geçmişinden ilginç bir bulgu, 1937'de yapılan bir arkeolojik keşif sırasında ortaya çıkmıştır; bu keşif, 2 kilometre uzunluğunda bir su kemerini gün yüzüne çıkarmıştır. 1202'de kaydedilen bu yapı, Kraliçe Tamar'ın bakanı olan Chkondidi Piskoposu Anton tarafından yaptırılmış ve yakınlardaki Skhaltba köyünden manastır topluluklarına su taşımıştır.
İşgaller ve yıkımlarla karşılaşmasına rağmen, 17. yüzyılda Safevi Pers ordusu tarafından gerçekleştirilen acımasız saldırı da dahil olmak üzere, Şio-Mgvime, Gürcistan'ın zengin dini tarihine sürekli bir tanıklık etmeye devam etmiştir. Süregelen restorasyon ve koruma çabaları, manastırın hacıları ve turistleri çekmeye devam etmesini sağlamaktadır; bu kişiler, manastırın kalıcı ruhu ve büyüleyici güzelliğinden etkilenmektedir. Bugün, Şio-Mgvime Manastırı, Gürcü ruhsal yaşamının ve kültürel mirasının değerli bir köşe taşı olmaya devam etmektedir.
