Genesteld op de brede hellingen van de Urti-berg, in het therapeutische kuuroord Tsaishi, staat een blijvend bewijs van Georgië's spirituele erfgoed - de Tsaishi-kathedraal. Deze belangrijke locatie in de Samegrelo-regio van West-Georgië biedt niet alleen inzicht in het religieuze verleden van het land, maar betovert bezoekers ook met zijn betoverende uitzichten op het omliggende landschap.
Al vanaf de 6e en 7e eeuw staat de Tsaishi-kathedraal centraal in het religieuze verhaal van Georgië. Deze kathedraal, officieel de Tsaishi-kathedraal van de Heilige Maagd Maria, vormt het hoofdkwartier van het bisdom Zugdidi en Tsaishi. Het is een van de oudste episcopale afdelingen in het land, met vermeldingen in episcopale archieven tussen 602 en 610.
De geschiedenis van de kathedraal weerklinkt in zijn stenen muren en verouderde inscripties. Een opmerkelijk monument uit de 10e-11e eeuw vermeldt Bisschop Ephraim van Tsaishi naast Koning Bagrat III van Georgië, wat de betekenis ervan in de annalen van de Georgische geschiedenis markeert.
De kathedraal die we vandaag zien, werd gebouwd tussen de 13e en 14e eeuw, ter vervanging van de 10e-11e eeuwse koepelbasiliek die aanvankelijk deze heilige plaats sierde. Door de eeuwen heen was de kathedraal getuige van verschillende belangrijke restauraties. Een opmerkelijke restauratie volgde op de catastrofale aardbeving van 1614, geleid door Bisschop Malachi, die vervolgens diende als de Catholicos-Patriarch van West-Georgië van 1616 tot 1639.
Een andere belangrijke figuur in de geschiedenis van de kathedraal is Bisschop Grigol Dadiani, die in 1777 niet alleen de hoofdtempel herstelde, maar ook een stenen klokkentoren oprichtte, het klooster versterkte met een muur en een verzameling manuscripten en gedrukte boeken bijeenbracht.
Het complex van de Tsaishi-kathedraal, omgeven door een hoge omheining, bestaat uit de Kerk van de Heilige Maagd Maria, een twee verdiepingen tellende klokkentoren en resten van het episcopale paleis. De oostelijke gevel behoudt zijn oorspronkelijke decoratieve patronen en reliëfs, terwijl de andere gevels zorgvuldig zijn gerestaureerd.
Naast zijn architectonische aantrekkingskracht diende de kathedraal ook als een wieg van onderwijs in de regio, met een kloosterschool die tot 1879 op het terrein functioneerde. Na een periode van sluiting tijdens het Bolsjewistische regime, werd het klooster in 1989 nieuw leven ingeblazen onder het patronaat van de Katholieke Patriarch van Georgië, Elia II.
Tegenwoordig worden bezoekers aangetrokken door de diverse aanbiedingen van de kathedraal: de fresco van St. George uit de 17e eeuw, het schilderij van het altaar uit dezelfde periode en de fascinerende scène uit het leven van St. George. De gronden van de kathedraal beschikken ook over een palmentuin en een 600 jaar oude lindeboom, met een bos van de zeldzame Zelkova-boomsoort in de buurt.
Ondanks de verwoestingen van de tijd, natuurrampen en vijandelijke aanvallen, blijft de Tsaishi-kathedraal veerkrachtig staan, als symbool van Georgië's blijvende spirituele traditie en architectonische bekwaamheid.
