Genesteld in het schilderachtige decor van het westen van Georgië, roept de Racha-regio met zijn mix van natuurlijke schoonheid en historische intrige. Hier, waar de rivieren Rioni en Lukhuni samenkomen, staat de Minda-fort, ook wel bekend als Minda-kasteel, op een hoge, rotsachtige kaap nabij het dorp Tsesi en bevestigt zijn stille aanwezigheid.
Bijgenaamd als "Ik wil" Kasteel, biedt deze middeleeuwse wachter een avontuurlijke verblijfplaats, dankzij zijn uitdagende locatie. Het fort, intrigerend ontoegankelijk, staat op een berg, bereikbaar via een smal, kronkelig pad. Deze strategische locatie was geen toeval, maar een verdedigingsmechanisme, waardoor het fort een formidabele vijand was voor elke tegenstander in het verleden. Hoewel gehuld in de mist van de geschiedenis, wordt aangenomen dat het Minda-fort sinds de 10e eeuw de wacht houdt.
Het fort was getuige van de passage van koninklijke edicten toen, in de jaren 1530, koning Bagrat III van Imereti het aan de Khetisdze-familie schonk, waardoor zij onlosmakelijk met zijn erfgoed verbonden werden met de eer om vaandeldrager te zijn. Tegenwoordig staan een stenen omheining, drie stevige torens en een klokkentoren als overblijfselen van zijn vroegere glorie. Toch blijven sommige delen, zoals een kamer waarvan wordt gedacht dat deze is overleefd, ontoegankelijk door steenval. In het oostelijke gedeelte van het fort draagt een vroegmiddeleeuwse kerk de littekens van de tijd.
Het Minda-fort herbergde ooit een acht ton zware wijnmaakvessel of qvevri in zijn rotsachtige schoot—hoewel er vandaag de dag geen spoor van overblijft. Een intrigerend anekdote uit de Sovjet-tijd, het beeld van het fort sierde het wijnlabel van "Barakoni."
De intrigerende naam van het fort heeft vele verhalen doen ontstaan, waarbij één het toeschrijft aan de bevel van koningin Tamar: "Hier wil ik een kasteel," en een ander het verbindt met de strategische ontoegankelijkheid van het fort, waardoor het een gewild, maar ongrijpbaar doelwit voor indringers werd. Als een essentieel buitenpost op handelsroutes, blijft het fort, toegankelijk met elk voertuig, de verhalen van Racha's levendige verleden vertellen.
