Omgeven door het weelderige landschap van de Samegrelo-regio, in het pittoreske dorp Salkhino, ligt een getuigenis van Georgië's koninklijke verleden - het Salkhino Dadiani-paleis. Deze schitterende structuur was ooit de zomerresidentie van de illustere Dadiani-familie, invloedrijke edelen met banden met de Franse keizerlijke familie.
Wanneer je de cobblestone paden opwandelt, word je gevangen in de ambiance van vervlogen grandeur, omringd door torenhoge bomen en echo's van de Georgische aristocratie uit de 19e eeuw. Het paleis begon als een bescheiden houten huis, dat onder het bewind van Levan Dadiani in het begin van de 19e eeuw werd omgevormd tot een majestueus twee verdiepingen tellend stenen paleis.
Het was prinses Salome Dadiani-Murat, Levan's beschaafde kleindochter, opgevoed te midden van de verfijning van West-Europa, die het volledige paleis erfde. Salkhino werd het epicentrum voor weelderige feesten die door de adel werden bijgewoond, zoals weerspiegeld in de naam, die "een plaats voor een feest" betekent. De laatste belangrijke viering markeerde het huwelijk van Lucien Murat, de zoon van Salome Dadiani-Murat, en Achille Murat, de neef van Napoleon Bonaparte.
Het paleis, met zijn ongerepte tuinen en koninklijke architectuur, betovert bezoekers. De gronden herbergen de 18e-eeuwse Kerk van de Maagd Maria en de historische wijnkelder van de Dadiani's, een kenmerkend teken van het dorp Salkhino. Met twaalf symbolische qvevris is de kelder een eerbetoon aan de twaalf heilige feesten en de apostelen van de Heer.
Het paleis kijkt uit over de ongerepte wateren van de Tsachkhura-rivier, bekend om zijn verfrissende kou, een stille getuige van het fascinerende leven van de Dadiani-edelen. Het Salkhino Dadiani-paleis, dat momenteel dient als de residentie van Patriarch Martvili, blijft een opmerkelijk monument in het toeristische gebied van Martvili.
Binnen het complex versterken de St. George's Church, de St. Dadiani-poort, de uitgestrekte chador bomenlaan, de buxusbossen, een park versierd met banken en een ruime, rustige binnenplaats de charme van het paleis.
De bouw van het paleis, uitgevoerd door Turkse en Griekse bouwers, omvatte de ijverige inspanningen van lokale boeren, die de benodigde materialen brachten. Ondanks dat het paleis op de derde plaats komt qua betekenis na de residenties van Zugdidi en Gordi, maken de geschiedenis, architectuur en sfeervolle aantrekkingskracht het tot een uitzonderlijk hoogtepunt voor bezoekers.
Het Salkhino Dadiani-paleis biedt een fascinerende blik op Georgië's rijke culturele erfgoed, van zijn koninklijke vieringen tot zijn exquisite tuinen, en geeft bezoekers een unieke ervaring die weerklinkt met de pracht van het verleden.
