Dochu

Uitgehouwen in de zuidelijke helling van de Makratela-rug, zit het dorp Dochu als een kroon bovenop de Tusheti Beschermde Gebieden in de Gometsari-kloof. Gelegen op een adembenemende hoogte van 2050 meter (ongeveer 6725 voet) boven zeeniveau en op goed 102 kilometer (ongeveer 63 mijl) van Akhmeta, is dit opmerkelijke gehucht doordrenkt van het rijke weefsel van Tusheti's historische verhaal.

In het hart van de Chaghma-gemeenschap in de oostelijke Kakheti-regio van Georgië, draagt Dochu trots zijn status als cultureel erfgoed, een prestigieuze erkenning die in 2016 is verleend door de Nationale Agentschap voor Cultureel Erfgoed van Georgië. Binnen dit intieme dorp staan zes authentieke monumenten als stille getuigen van de tijd, die de fluisteringen van een vervlogen tijdperk in hun stenen muren weergeven.

Het architectonische landschap van Dochu wordt gekenmerkt door opvallende drie verdiepingen tellende huizen, waarvan de overvloed aan balkons zich uitstrekt als open armen naar de uitgestrekte lucht boven. Het dorp ligt prachtig op een rots die Kim wordt genoemd, wat Dochu de bijnaam "dorp van de krijgers" oplevert die uit de top oprijst.

De mensen van Dochu zijn net zo buitengewoon als het land dat ze thuis noemen. In vroegere tijden waren zij de wachters, de eersten die de vijand van de top zagen en hen confronteerden. Ze zouden ofwel triomferen of vallen, terwijl ze degenen achter hen beschermden. Deze moedige geest werd hen van jongs af aan bijgebracht. Als kinderen werden ze aan houten palen vastgebonden om hen veilig en gegrond te houden. Zodra ze konden lopen, leerden ze een zwaard te hanteren. Een lichaam versierd met blauwe plekken was een ereteken, dat de moed en veerkracht van een man symboliseerde.

Toch is Dochu, hoewel diep geworteld in zijn verleden, er niet door gevangen. Het is een dorp in de greep van wedergeboorte. In 2002 was het dorp bijna verlaten met slechts één inwoner. Tegenwoordig zijn een handvol gezinnen teruggekeerd, hun huizen worden liefdevol gerestaureerd en herbouwd. Een gastenhuis in het hart van het dorp verwelkomt nu vermoeide reizigers, en biedt hen de kans om te rusten en zich onder te dompelen in de unieke charme van Dochu.

De ruïnes en het fort van Dochu, scherpe herinneringen aan een vervlogen tijdperk, werpen een imposante schaduw tegen de Georgische lucht en laten een diepgaande indruk achter op degenen die het geluk hebben om te bezoeken. Het uitzicht op Dochu, hoog boven de Tusheti Alazani en Priqiti Alazani, is een bewijs van de blijvende geest van zijn mensen en de tijdloze aantrekkingskracht van Tusheti's culturele erfgoed.