W regionie Sheki w Azerbejdżanie, w malowniczej wiosce Kish, znajduje się starożytna albańska cerkiew, otoczona tajemnicą i legendami. Zgodnie z jedną z legend, cerkiew została zbudowana w I wieku n.e., co czyni ją pierwszą chrześcijańską świątynią na świecie. Chociaż badania archeologiczne jeszcze tego nie potwierdziły, legenda pozostaje popularna i wciąż fascynuje odwiedzających.
Cerkiew jest oficjalnie identyfikowana jako starożytna albańska cerkiew, ale niektórzy eksperci sugerują, że może to być również cerkiew gruzińska z XII wieku. Pomimo różnych poglądów na jej pochodzenie, enigmatyczna przeszłość cerkwi przyciąga uwagę zarówno badaczy, jak i turystów.
Legenda przypisuje budowę cerkwi Świętemu Eliszowi, uczniowi Apostoła Tadeusza, który przybył do miejsca zwanego Gis i zbudował cerkiew, aby głosić chrześcijaństwo. W latach 2000-2003 norweskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych finansowało wspólny projekt z azerbejdżańskimi naukowcami, aby badać cerkiew, przyciągając uwagę znanego odkrywcy Thora Heyerdahla we wrześniu 2000 roku.
Datowanie radiowęglowe przeprowadzone w trakcie projektu ujawniło, że miejsce kultu znajdujące się pod ołtarzem cerkwi datuje się na około 3000 r. p.n.e. Analiza wskazała również, że sama budowla cerkwi prawdopodobnie pochodzi z XII wieku. Różne źródła odnoszą się do cerkwi jako do Cerkwi Świętego Eliszego, Cerkwi Świętej Matki Bożej lub po prostu Cerkwi w Kish.
Złożona historia cerkwi sugeruje, że mogła ona pełnić rolę kaukaskiej albańskiej cerkwi apostolskiej, cerkwi chalcedońskiej w ramach gruzińskiego Kościoła prawosławnego, a nawet jako armeńska cerkiew apostolska w różnych okresach. Niezależnie od jej dokładnych korzeni, starożytna albańska Cerkiew w Kish pozostaje intrygującym i historycznie znaczącym miejscem dla tych, którzy pragną zgłębić bogatą mozaikę religijnego i kulturowego dziedzictwa Azerbejdżanu.