Klasztor Sevanavank, położony na skalistym półwyspie nad jeziorem Sevan w Armenii, jest oszałamiającym przykładem średniowiecznej architektury ormiańskiej. Początkowo półwysep był wyspą, oddzieloną od brzegu przez przejrzyste wody obfitujące w ryby. Mnisi przybyli pod koniec VIII wieku, budując skromną kaplicę i cele. Dzięki dogodnej lokalizacji klasztor z czasem się rozrastał, z dodatkiem murów, wież strażniczych, kościołów i innych budowli.
Dziś z IX-wiecznego klasztoru pozostały tylko dwie świątynie – Surb Arakelots i Surb Astvatsatsin – stojące wśród licznych khachkarów. Zbudowane z czarnego tufy, te krzyżowe kościoły prezentują misterną cegłę i są znane z charakterystycznych bębnów, okapów i łuków. Wewnątrz głównego kościoła znajduje się unikalny khachkar przedstawiający Jezusa Chrystusa z mongolskimi cechami, który ukazuje style artystyczne XII i XIII wieku.
Na przestrzeni swojej historii klasztor Sevanavank przetrwał najazdy armii arabskich, sił Tamerlana i innych. Po odejściu ostatniego mnicha w 1930 roku, klasztor przestał istnieć. Teraz czarne świątynie Sevan stoją na straży nad starożytnym jeziorem, oferując zapierające dech w piersiach widoki na otaczające góry i wody.
Historia klasztoru Sevanavank jest przesiąknięta legendami, w tym jedną związaną z Masztocsem Eghvardetsim i księżniczką Mariam. W 874 roku Mariam założyła klasztor, zainspirowana wizją Masztocsa, w której 12 apostołów nakazało mu zbudować kościół w ich imieniu. Dziś Sevanavank jest popularnym miejscem turystycznym oraz ważnym miejscem historycznym i kulturowym w Armenii.
