Usytuowany w malowniczej wiosce Patardzeuli w Kakheti, stoi skromny dom, który rezonuje echem poetyckich wierszy — to Muzeum Domowe Giorgiego Leonidze. Wyobraź sobie: malowniczy widok na region winiarski Kakheti, historyczny dom, którego ściany mogłyby recytować wiersze, gdyby mogły mówić, a w środku życie i czasy jednej z jaśniejących gwiazd Gruzji, Giorgiego Leonidze.
Urodzony w tym właśnie domu w 1899 roku, Leonidze nie był tylko poetą; był opowiadaczem, badaczem i ikoniczną postacią publiczną. W rzeczywistości muzeum zostało otwarte w 1968 roku jako ukłon w stronę jego wkładu, zajmując przestrzeń 135 metrów kwadratowych. Jeśli interesują Cię szczegóły, znajduje się tam także pomieszczenie magazynowe o powierzchni 24 metrów kwadratowych. Ale magia? O, ta tkwi w 1529 eksponatach! Od wyblakłych stron z jego ręcznie pisanymi wspomnieniami po obrazy, grafiki, rzeźby i zdjęcia poświęcone temu twórcy słowa, w każdym zakątku kryje się kawałek historii.
Opowieść Leonidze nie kończy się na jego poetyckim talencie. Był strażnikiem gruzińskiej literatury, wlewając swoją duszę w zachowanie literackich cudów swojej ziemi. Dzięki niemu istnieją dziś Państwowe Muzeum Literatury Gruzji oraz kilka innych znaczących muzeów. Słyszałeś o książce „Natvris Khe” („Drzewo Życzeń”)? Tak, to jego arcydzieło! A zgadnij co? Została zaadaptowana na nagradzany film!
Podczas gdy wędrujesz po muzeum, każdy eksponat szepcze opowieści o wielkim humanisty i duchowym skarbie narodu gruzińskiego. A gdy już myślisz, że wszystko przyswoiłeś, wyjdź na zewnątrz i pozwól, aby zapierający dech w piersiach krajobraz Kakheti porwał Cię z nóg. Naprawdę, to nie jest tylko wizyta — to zanurzenie!
