Pałac Shirwanszachów, architektoniczne cudo z XV wieku, dumnie stoi w sercu Starego Miasta Baku. Ten obiekt wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, razem z Wieżą Dziewiczą, tworzy historyczny zespół, który ukazuje kulturową ciągłość wpływów zoroastriańskich, sasanidzkich, arabskich, perskich, shirwańskich, osmańskich i rosyjskich.
Zbudowany w czasach politycznej i społecznej stabilności, pałac służył jako rezydencja gubernatorów Shirwanu. Zespół pałacowy składa się z dziewięciu budynków, w tym głównego pałacu, Divankhane (sąd), mauzoleum derwisza, Wschodniej Bramy (portal), meczetu pałacowego, meczetu Key-Qubad, grobowca pałacowego, hamamu (łaźni) oraz ovdan (zbiornika na wodę).
Zbudowany na trudnym terenie, kompleks zajmuje trzy dziedzińce, z budynkami wznoszącymi się jeden nad drugim. Pomimo braku jednego planu architektonicznego, struktury harmonijnie się łączą, tworząc spójny zespół. W budowie wszystkich budynków użyto lokalnego wapienia, znanego jako "badamdam", co nadaje kompleksowi wyjątkowy urok.
Na przestrzeni lat Pałac Shirwanszachów zmieniał właścicieli wielokrotnie z powodu wojen między Iranem a Turcją, a obie nacje pozostawiły swój ślad na twierdzy. W 1723 roku północno-wschodnia fasada meczetu pałacowego została uszkodzona podczas ataku wojsk Piotra I. Po aneksji Azerbejdżanu przez Rosję w 1828 roku pałac został przekształcony w siedzibę dowództwa, co spowodowało znaczne uszkodzenia jego pierwotnej struktury.
Wysiłki na rzecz ochrony pałacu rozpoczęły się w 1918 roku na mocy dekretu Azerbejdżańskiej Republiki Ludowej, a następnie przeprowadzono prace restauracyjne w 1932 roku. W 1964 roku kompleks pałacowy został ogłoszony muzeum-rezerwatem i objęty ochroną państwową. Dziś Pałac Shirwanszachów stoi jako świadectwo bogatej historii Azerbejdżanu i jego architektonicznych osiągnięć, przyciągając odwiedzających z całego świata, którzy podziwiają jego piękno i znaczenie.
