Usytuowany w południowej części Dedoplistskaro w regionie Kakheti w Gruzji, klasztor św. Eliasza wznosi się na podwójnym szczycie wapiennej góry. Znany jako dom VI-wiecznej Świątyni Świętego Ilia Tezbiteli, to fascynujące miejsce jest latarnią dla pielgrzymów, którzy przybywają tutaj co roku 2 sierpnia, aby uczcić Wielkiego Proroka.
Pomimo niepewności dotyczącej dokładnej daty budowy, wykopaliska archeologiczne ujawniają, że świątynia, uważana za zbudowaną w VI wieku n.e., została w pełni odrestaurowana w 2006 roku. Klasztor przetrwał niezliczone burze i najeźdźców przez wieki, a jego przetrwanie dzisiaj w dużej mierze przypisuje się nieustannym wysiłkom lokalnego mieszkańca i architekta Patriarchatu, Sergo Kartvelishvili.
Znany francuski autor Alexandre Dumas wspomniał o tym miejscu podczas swojej wizyty w Gruzji w 1858 roku, zafascynowany opowieścią o proroku Ilia, który według legendy wstąpił do nieba z wierzchołka góry. Ta góra, owiana tajemnicą, kryje w sobie dzwonnicę w rozległej jaskini, często odwiedzanej przez mieszkańców, którzy cenią jej duchowe znaczenie.
Legendarny prorok pozostawił swój płaszcz swojemu uczniowi Elise, artefakt, który obecnie uważa się za pochowany w katedrze Svetitskhoveli, w pobliżu szaty noszonej przez Jezusa przed jego ukrzyżowaniem. To połączenie z boskością tylko potęguje urok klasztoru św. Eliasza.
Intrygująca tajemnica kryje się w górze, na której znajduje się klasztor św. Eliasza. Widoczny jest zapadnięty wlot tunelu, który prowadził niegdyś do pobliskiego zamku Khornabuji. Choć jego pełna trasa i dodatkowe wyjścia pozostają tajemnicą, zachowany wlot oferuje namacalny związek z przeszłością.
Obecnie podwójno-kopułowa wapienna świątynia klasztoru wydaje się być integralną częścią góry, przyciągając lokalnych mieszkańców, turystów i międzynarodowych pielgrzymów swoją unikalną mieszanką tajemnicy i świętej tradycji. Dowód na odporność wiary i bogate dziedzictwo duchowe Gruzji, klasztor św. Eliasza nadal inspiruje wszystkich, którzy odwiedzają to niezwykłe sanktuarium.
