Wchodząc do storied Dinamo Arena w Tbilisi, spotykasz aurę wielkości, która odzwierciedla dekady piłkarskiego dziedzictwa. Założona w 1935 roku, architektoniczne arcydzieło autorstwa Archila Kurdianiego, było ekscytującą sceną dla historii piłki nożnej w Gruzji.
Budowa rozpoczęła się jesienią 1929 roku i, po kilku przerwach, została zakończona 12 października 1935 roku. Początkowo arena pomieściła 23 000 widzów, co jest skromną liczbą biorąc pod uwagę monumentalne zainteresowanie piłką nożną w Gruzji.
Na przestrzeni dziesięcioleci Dinamo Arena przeszła wiele restrukturyzacji. Pierwsza znacząca przebudowa w latach 1960-1962 zwiększyła pojemność do 36 000. Ten okres odnowy kulminował dramatycznym zwycięstwem Dinamo Tbilisi 1:0 nad FC Dinamo Leningrad.
Kolejne rozszerzenia w latach 1969-1976 pod nadzorem architektów Archila i Gia Kurdianich oraz konstruktora Shalvy Gazashviliego poprawiły wizualny wygląd stadionu i zwiększyły jego pojemność do 78 000. Epicka mecz otwarcia w 1976 roku zakończył się triumfem Dinamo Tbilisi nad walijskim Cardiff wynikiem 3:0.
Ostatnia renowacja w 2006 roku dostosowała arenę do standardów UEFA, zmniejszając jej pojemność do 55 000, ale znacząco poprawiając doświadczenia widzów. Dziś Dinamo Arena może poszczycić się nowoczesną murawą, w pełni zrehabilitowanymi systemami energetycznymi i nawadniającymi oraz oświetleniem światowej klasy, które spełnia najwyższe standardy.
Chociaż oficjalna nazwa stadionu zmieniała się na przestrzeni lat, jego istota pozostała nienaruszona. W 2011 roku nadano mu imię Boris Paichadze Dinamo Arena, na cześć legendarnego gruzińskiego piłkarza. Dowodem na jego wielkość jest fakt, że stadion odnotował swoją maksymalną pojemność 3 października 1979 roku, gościąc 110 000 widzów podczas meczu Ligi Mistrzów UEFA, w którym Dinamo Tbilisi pokonało FC Liverpool.
W sercu Tbilisi, Dinamo Arena stoi jako największy stadion w kraju i dom dla Dinamo Tbilisi, narodowej drużyny rugby oraz narodowej drużyny piłkarskiej Gruzji. Stadion był świadkiem niezliczonych chwał, w tym triumfów Dinamo w 1978 i 1979 roku oraz wielkiej celebracji w 1981 roku, aby uhonorować zwycięzców Pucharu Zdobywców Pucharów Europy.
Dumnie wśród największych aren w Europie Wschodniej, Dinamo Arena jest czymś więcej niż miejscem sportowym. To symbol gruzińskiej odporności, architektonicznej doskonałości i pomnik trwałej pasji kraju do piłki nożnej.
