Rzeźba Berikaoba w Tbilisi, położona tuż na zachód od rzeki Mtkvari i w pobliżu słynnego Teatru Lalek Rezo Gabriadze oraz Bazyliki Anchiskhati Świętej Maryi, uchwyca żywą scenę zamrożoną w brązie. Rzeźba, okrąg radosnych tancerzy, z których każdy jest wyjątkowo ekspresyjny, oddaje hołd starożytnej gruzińskiej tradycji Berikaoba, wiosennego rytuału głęboko zakorzenionego w pogańskiej przeszłości kraju.
Długo przed tym, jak Gruzja przyjęła chrześcijaństwo na początku IV wieku, jej krajobraz kulturowy był bogatą mozaiką wierzeń, w tym zoroastrianizmu i hellenizmu. Berikaoba, której pochodzenie pozostaje nieco tajemnicze, świętowała nadejście wiosny oraz obietnicę płodności i szczęścia. Uroczystości obejmowały zamaskowane postacie, znane jako beriki, które paradowały przez wsie, zbierając ofiary, takie jak jajka i wino. W zamian mieszkańcy wsi mieli nadzieję na obfity i pomyślny sezon. Świętowanie charakteryzowało się ucztowaniem, zapasami i różnymi grami, odzwierciedlając nadzieje i pragnienia społeczności. Chociaż zwyczaj w dużej mierze zanikł, a tylko kilka wsi w Kakheti kontynuuje tę tradycję, duch Berikaoba trwa w rzeźbie autorstwa Avtandila Monaselidze, wzniesionej w 1981 roku.
Ten rzeźbiarski hołd dla Berikaoba odzwierciedla również szerszą historię kulturową Gruzji jako kraju różnorodnych tradycji i rytuałów. Berikaoba sama w sobie ewoluowała w improwizowany, zamaskowany teatr ludowy, charakteryzujący się scenami od erotyzmu po satyrę polityczną i komentarz społeczny. Nazwa Berikaoba wywodzi się od wspólnego kartwelskiego rdzenia „ber”, oznaczającego "dziecko", co sugeruje tematy odnowy i odrodzenia centralne dla tego święta.
Początkowo wykonywana w czasach pogańskich podczas świąt celebrujących obfitość, Berikaoba z biegiem wieków dostosowała się do wykonywania podczas świąt chrześcijańskich, takich jak Wielkanoc, oraz na weselach, łącząc stare i nowe tradycje. Rzeźba początkowo znajdowała się przed muzeum lalek, które później zostało zastąpione budynkiem z kolorowymi balkonami, a obecnie stoi na północnym krańcu najstarszej części Tbilisi, dostępna przez całą dobę dla wszystkich odwiedzających.
