Położony na najwyższym wzgórzu w wiosce Martwili, kompleks klasztoru Martwili, niegdyś pogańskie centrum kulturowe, jest teraz latarnią chrześcijańskiej wiary w prowincji Samegrelo-Zemo Svaneti w Gruzji.
Starożytne dębowe drzewo, niegdyś czczone jako idol płodności, zostało zastąpione kościołem pod koniec VII wieku, nazwanym na cześć świętego Andrzeja, który odegrał kluczową rolę w szerzeniu chrześcijaństwa w Samegrelo. Po najazdach, katedra Martwili-Chkondidi, nazwana od mingrelskiego słowa oznaczającego "dąb", została odbudowana w X wieku, mieszcząc bogaty gobelin fresków z XIV do XVII wieku.
Usytuowany w pobliżu centrum miasta Martwili, klasztor góruje nad dolinami rzek Tskhenistskali i Abasha, oferując panoramiczne widoki na Imereti i Samegrelo. Ufortyfikowany kompleks, z magazynem, dzwonnicą, kaplicą oraz główną świątynią poświęconą Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny, jest świadectwem duchowego dziedzictwa regionu.
W średniowieczu klasztor pełnił ważną rolę jako centrum kulturowe i edukacyjne. Jego centralna świątynia z kopułą krzyżową, ozdobiona scenami ze Starego Testamentu, współistnieje z dwupiętrowym kościołem z X wieku. Ostatni mnich-pilarz mieszkał na zachodzie głównej świątyni, w pokoju na szczycie wysokiego filaru.
Po okresie nieaktywności w czasach radzieckich, patriarcha Gruzji Ilia II ożywił kompleks w 1998 roku. Dziś mieści klasztor św. Andrzeja Pierwszego Powołanego oraz klasztor św. Nino, z kaplicą-muzeum przechowującą relikwie różnych epok w byłej królewskiej komnacie.
Klasztor Martwili, z głęboko zakorzenioną historią i duchowym znaczeniem, stanowi unikalny symbol religijnej i kulturowej ewolucji Gruzji.
