W sercu Tbilisi, pomnik szachowy cicho przekazuje historię głęboko zakorzenionej miłości Gruzji do tej gry. Pałac Szachowy w Tbilisi, będący również siedzibą Klubu Alpejskiego, został wzniesiony w 1973 roku na cześć Nony Gaprindashvili, pięciokrotnej mistrzyni świata. Rząd radziecki tamtej epoki docenił narodową pasję oraz globalne zwycięstwa Gaprindashvili, zlecając budowę tego pałacu w zielonym Parku Vera.
Pałac szachowy, zaprojektowany przez architektów Władimira Alexi-Meskhishvili i Germanę Ghudushauri, wspaniale manifestuje późny radziecki modernizm. To trzy piętrowe cudo, którego wymiary harmonizują z wysokimi drzewami otaczającymi park. Ta struktura płynnie łączy się z złożoną topografią parku, odzwierciedlając architektoniczne umiejętności i szacunek dla środowiska.
Po wejściu do środka witają cię artystycznie i funkcjonalnie wspaniałe wnętrza, godne podziwu. To rezultat starannego projektu i rzemiosła Aleksandra Slovinskiego, Olega Kochakidze i Jurija Czwikaidze.
Dziś Pałac Szachowy i Klub Alpejski, założony w 1877 roku, nadal kwitną. Parter mieści Klub Alpejski, podczas gdy wyższe piętra rezonują z szachowymi strategiami Gruzińskiej Federacji Szachowej. Częste lokalne i międzynarodowe turnieje malują żywy obraz trwającego dziedzictwa.
Pałac subtelnie obejmuje park swoją ograniczoną wielkością, nie przytłaczając reszty przestrzeni publicznej. Jego plan piętra podąża za konturem terenu, łącząc kamień, drewno i szkło dla organicznego wyglądu. Ciągły balkon na drugim i trzecim piętrze symbolizuje otwartość, co znajduje odzwierciedlenie w układzie wnętrza zaplanowanym wokół głównej sali o pojemności 520 widzów (o powierzchni około 720 m²).
Sala, punkt centralny budynku, jest doskonale oświetlona naturalnym światłem. Może być modyfikowana za pomocą mobilnych paneli pokrytych drewnem, odzwierciedlających powierzchnię szachownicy, co pozwala na większą publiczność i zwiększa jasność.
Więcej niż tylko budynek, Pałac Szachowy w Tbilisi to cud urbanistyki, ucieleśniający zasady architektury modernistycznej. Został zaprojektowany z myślą o użyteczności publicznej, ale w obecnym stanie doszło do indywidualnej adaptacji przestrzeni, odzwierciedlającej złożony i dynamiczny charakter życia, podobnie jak dynamiczna gra w szachy.
