Twierdza Kvetera, symbol bogatej przeszłości Gruzji, zajmuje malownicze miejsce na prawym brzegu rzeki Ilto, w pobliżu Akhmeta, gdzie równiny spotykają się z górami. Ufortyfikowane miasto, założone w X-XI wieku, znajduje się strategicznie na skrzyżowaniu łączącym Telawi z Tbilisi. Jego potężna pozycja, w połączeniu z naturalną barierą stromych klifów, sprawia, że nawet dzisiaj jest imponującym widokiem.
W obrębie tego starożytnego miasta-twierdzy znajduje się wiele historycznych struktur, w tym wewnętrzna twierdza, dolna twierdza, mur obronny oraz pałac. Wśród nich wyróżnia się urokliwy i elegancki kościół z kopułą, którego radosny wygląd zdobył uznanie architektów i krytyków sztuki.
W swoim złotym wieku w średniowieczu Kvetera była tętniącym życiem centrum produkcji rolnej, zasilanym przez zbiornik, który dostarczał wodę za pomocą glinianych rur do twierdzy zarówno w czasach pokoju, jak i wojny. Pozostałości tych struktur opowiadają dzisiaj historie potężnych feudalnych lordów Kvetery, którzy kwestionowali władzę królewską.
Literatura również znalazła inspirację w Kvetera; córka Eristavi Kolonkelidze, pochodząca z Kvetery, zainspirowała powieść Konstantina Gamsakhurdii "Ręka Wielkiego Mistrza". Ponadto Kvetera zajmuje centralne miejsce w "Losie Bohaterów", powieści gruzińskiego autora Levana Gotua.
Wygodnie, można dotrzeć do Kvetery w półtorej godziny z Tbilisi przez Tianeti, co czyni tę podróż wykonalną dla tych, którzy pragną doświadczyć twierdzy na własne oczy.
Zajmując szczyt góry, twierdza Kvetera stanowi część ufortyfikowanego miasta, które niegdyś kwitło na brzegach rzek Ito i Khevgrdzeli. Twierdza, pod rządami Kvirike III z Kakheti w X wieku, należała do książąt Kvetery. Po XIII wieku jednak jej historia milknie.
Dziś pozostały jedynie mury kurtynowe, zrujnowane wieże, resztki pałacu oraz wspaniale odrestaurowany kościół tetrakonchowy z X wieku, które są pozostałością niegdyś potężnej twierdzy. Mimo gęstego lasu zasłaniającego części jej zewnętrza, wpisana na listę UNESCO twierdza Kvetera wciąż oferuje fascynujący widok swoim odwiedzającym.
Kościół Kvetera, architektoniczny klejnot z wczesnego X wieku, stanowi przykład gruzińskiego stylu krzyżowo-kopułowego z spokojną prostotą. Kopuła, umieszczona na okrągłym tympanonie, dominuje nad centralną przestrzenią. Ta nieozdobiona fasada, zdobiona głównie symetrycznymi łukami, jest typowa dla kościołów kakhetyńskich.
Kiedyś serce Księstwa Kakheti, Kvetera ma historię pochodzenia sięgającą VIII wieku n.e., jak wspomina Vakhushti Bagrationi, oraz udokumentowane dowody z XI wieku.
