Góra Didi Abuli, dumnie wznosząca się w regionie Samtskhe-Javakheti, w granicach gminy Akhalkalaki, oferuje wspaniałą i urzekającą panoramę, z widokami obejmującymi rozległe tereny otaczającego krajobrazu. Ta góra, cichy strażnik regionu, osiąga imponującą wysokość 3,305 metrów, mocno osadzając się powyżej poziomu morza.
Zbudowana głównie z neogenicznych hyalodaktytów, Didi Abuli nosi ślady czasu na swojej niegdyś wulkanicznej formie, tracąc swój pierwotny kształt na przestrzeni wieków. Mimo swojego uśpionego stanu, okolice góry zdobią urokliwe, mniejsze jeziora, dodające odrobinę spokoju do jej surowego tła. Alpejskie doliny hojnie pokrywają większość powierzchni Góry Abuli, przyczyniając się do różnorodności topografii regionu.
Mówiąc o jej znaczeniu geograficznym, Góra Didi Abuli zdobywa tytuł najwyższego szczytu w całym regionie Samtskhe-Javakheti, ustanawiając się jako prominentny punkt orientacyjny dla poszukiwaczy przygód i turystów. Ten uśpiony wulkaniczny gigant wznosi się dumnie na grzbiecie Samsari, widoczny z licznych punktów widokowych wzdłuż tras turystycznych rozsianych po Gruzji.
Dotarcie do podnóża Didi Abuli jest możliwe za pomocą pojazdu terenowego, a stamtąd wymagana jest około dwugodzinna wędrówka piesza, aby zdobyć jej szczyty. Nagrodą za tę trudną podróż jest niezakłócony widok na region Javakheti, widok tak zapierający dech w piersiach, że wydaje się, jakby cały gruziński krajobraz rozwijał się przed twoimi oczami. Region obfituje w jeziora, zarówno duże, jak i małe, z jeziorami Paravani, Abuli, Tsabi, Tabatskuri i Levan na czołowej pozycji.
Jeśli chodzi o warunki klimatyczne, góra doświadcza średniej rocznej temperatury oscylującej wokół 5,3°C. Późna wiosna i jesień to sezony, w których najczęściej występują opady deszczu, podczas gdy lato, chociaż mniej podatne na deszcz, może zaskoczyć sporadycznymi, ale intensywnymi burzami z towarzyszącym gradem. Najlepszy czas na wędrówki trwa od wiosny do jesieni, jednak ważne jest, aby zauważyć, że warunki pogodowe znane są z tego, że zmieniają się wielokrotnie w ciągu jednego dnia. Zimowa wspinaczka, choć przyjmowana przez bardziej ekstremalnych poszukiwaczy przygód, niesie ze sobą własny zestaw wyzwań, w tym zamiecie śnieżne i przerażające echa wilków, nie wspominając o spektakularnym widoku zamarzniętych jezior regionu.
