Położona w spokojnym regionie Kvemo Kartli we wschodniej Gruzji, Sartichala to wieś znana z istotnych korzeni historycznych i dziedzictwa kulturowego. Zgodnie z danymi z spisu ludności z 2002 roku, Sartichala, z 7 041 mieszkańcami, jest piątą co do wielkości wsią w Gruzji.
W 1578 roku Wakhushti i Ioane Batonishvili odnotowali istnienie osady, pierwotnie nazwanej Satischala. Szczególnie ważne jest to, że 21 września 1818 roku grupa niemieckich Szwabów założyła pierwszą niemiecką osadę w Południowym Kaukazie, Marienfeld, blisko Tbilisi. W następnym roku powstało pięć dodatkowych kolonii, w tym Petersdorf w pobliżu Marienfeld, która obecnie jest integralną częścią Sartichala.
Jednak ta różnorodna mieszanka kulturowa zmieniła się drastycznie w okresie radzieckim. Od października 1941 do kwietnia 1942 roku władze radzieckie deportowały znaczną populację 19 186 niemieckich rodzin z tego obszaru.
Wiara świeci jasno w Sartichali, wsi wzbogaconej duchową atmosferą, która jest uosabiana przez pięć kościołów. Kościół św. Łazarza, Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Kościół Archaniołów, Kościół św. Mikołaja i Kościół Trójcy Świętej zapewniają duchowy komfort i są ważnymi elementami lokalnej społeczności.
Usytuowana na płaskowyżu Iori i usytuowana wzdłuż zachodniego brzegu rzeki Iori, Sartichala znajduje się na wysokości 680 metrów, czyli około 2 231 stóp, nad poziomem morza. Ta spokojna wieś znajduje się około 34 kilometrów, czyli około 21 mil, na wschód od Tbilisi, stolicy Gruzji. Zgodnie z danymi z 2014 roku, Sartichala miała populację 6 009.
Historia wsi jest również spleciona z przemysłem naftowym. W lipcu 1998 roku uruchomiono zakład produkcji ropy naftowej w Sartichali, produkujący naftę, olej napędowy i olej opałowy. Jednak jak to bywa, złoże ropy w regionie Sartichala w Samgori South Dome zostało wyczerpane, a od tego czasu nie dokonano żadnych dużych odkryć. Niemniej jednak spokojne życie w Sartichali trwa nieprzerwanie, świadcząc o odporności jej mieszkańców.