Demokratyczna Republika Gruzji

Demokratyczna Republika Gruzji, kluczowe państwo w regionie Kaukazu, powstała w wyniku Rewolucji Rosyjskiej. Okres ten charakteryzował się ogromnymi zmianami politycznymi po upadku Imperium Rosyjskiego w 1917 roku. 26 maja 1918 roku Gruzja ogłosiła niepodległość, ustanawiając się jako suwerenne państwo w chaosie wojny domowej w Rosji.

Młoda republika, kierowana przez frakcję menszewików, dążyła do zbudowania demokratycznego i społecznie postępowego państwa. Co ważne, była jednym z pierwszych krajów, które przyznały kobietom prawo do głosowania. Rząd, początkowo kierowany przez Noe Zhordanię, stawił czoła ogromnym wyzwaniom, w tym sporom terytorialnym z sąsiadami oraz trudnemu zadaniu ustanowienia funkcjonującego aparatu państwowego.

Demokratyczna Republika Gruzji rozpoczęła ambitne reformy społeczne i gospodarcze. Reforma rolna była kluczową polityką, mającą na celu redystrybucję ziemi od arystokracji do chłopów. Ten ruch znacząco zmienił wiejski krajobraz, zarówno społecznie, jak i gospodarczo.

Rząd skupił się również na rozwoju przemysłowym, chociaż postęp był utrudniony przez zdewastowany stan gospodarki po I wojnie światowej i wojnie domowej w Rosji. Pomimo tych wyzwań, nastąpiły znaczące poprawy w infrastrukturze, w tym rozszerzenie sieci kolejowej.

Na zewnątrz, Demokratyczna Republika Gruzji zmagała się z złożoną sytuacją międzynarodową. Nawiązała stosunki dyplomatyczne z Niemcami i Imperium Osmańskim, dążąc do ich uznania i wsparcia. Jednak koniec I wojny światowej i Traktat Wersalski dramatycznie zmieniły krajobraz międzynarodowy. Gruzja zaczęła wtedy dążyć do bliższego sojuszu z mocarstwami alianckimi, szczególnie z Wielką Brytanią i Francją.

Istnienie republiki było nieustannie zagrożone zarówno przez siły wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Bolszewicy w Rosji postrzegali Gruzję jako zbuntowaną prowincję i dążyli do jej przywrócenia do swojego zasięgu. Sąsiednia Armenia i Azerbejdżan również miały spory terytorialne z Gruzją, co dodatkowo komplikowało sytuację.

Największym zagrożeniem dla niepodległości Gruzji była Rosyjska Socjalistyczna Federacyjna Republika Radziecka (RSFSR). W 1921 roku Armia Czerwona najechała Gruzję, co oznaczało koniec jej krótkotrwałej niepodległości. Inwazję uzasadniali bolszewicy jako sposób na wprowadzenie socjalizmu do Gruzji, ale powszechnie postrzegano to jako akt agresji naruszający suwerenność kraju.

Po inwazji Gruzja została włączona do Związku Radzieckiego, początkowo jako część Transkaukaskiej SFSR, a później jako Gruzińska SRR. To oznaczało koniec Demokratycznej Republiki Gruzji, ale jej dziedzictwo jako wczesnej próby budowy demokratycznego państwa w regionie będzie rezonować przez historię.